ساختار روایت در حدیقه سنایی

هدف این رساله بررسی ساختار روایی حدیقه و میزان پیوند آن با اندیشه ها و آموزه های عرفانی سنایی است. این بررسی علاوه بر نشان دادن ساختار روایت در حدیقه می تواند زمینه ی آشنایی با پیکر‎بندی منظومه هایی از این دست را فراهم آورد. این نوشته شامل پنج فصل است. فصل اول، مروری دارد بر تعریف و اهمیّت موضوع، روش و پیشینه ی پژوهش، پرسش ها و اهداف آن و توضیح مختصر واژگان کلیدی. فصل دوم شامل نگاهی گذراست به زندگی سنایی، بررسی حدیقه از نظر موضوع و ویژگی های آن، نوع ادبی حدیقه از نظر معنا و ساختار و خلاصه ی حکایات. فصل سوم به ساختارگرایی و تحولات آن، روایت-شناسی و نظریه پردازان روایت می‎پردازد . فصل چهارم مهم ترین و طولانی ترین فصل این نوشته و شامل چهار بخش است. در بخش اول الگوی ساختاری - ارتباطی حکایت ها براساس نظریه ی ارتباط «رومن یا کوبسن» و در بخش دوم، پس از رده بندی حکایات در سه گروه، نمود نحوی و در بخش سوم نمود کلامی حکایات براساس نظریه ی «تزوتان تودوروف» و در بخش چهارم، عوامل انسجام متنی حکایات براساس نظریه ی «هالیدی» و «حسن» بررسی شده است .